Beraber Yürüdük Biz Bu Yıllarda

Yılmaz Özdil

Bir tablo hayal edin.
Sanat eseri.
Miras. Size ait.
Tuvali, Türkiye coğrafyası.
Boyası, şehit kanı, alın teri.

Her sabah uyanıyorsunuz.
Gururla seyrediyorsunuz.

Ama, birileri her sabah sizden önceuyanıp o tablonun başına geçiyorve orasına burasına minik minik fırçadarbeleri atıyor.
Her sabah bir minik fırça darbesi.
Usta işi.
Küçük küçük değişiyor tablo.
Aniden değil.
Milim milim.
Alıştıra alıştıra.
Yedire yedire.

Aradan yıllar geçiyor.
Tablo, o tablo olmaktan çıkmış!
Komple değişmiş.
Dedim ya, kanıksamışsınız.
Bakıyorsunuz bakıyorsunuz...
Tablo, hala aynı tablozannediyorsunuz.

Peki ne yapılabilir?
Fark, nasıl fark edilebilir?
Orijinal'in aslında ne kadar değiştiği...
Ne hale getirildiği...
İlk bakışta nasıl anlaşılabilir?

Tek çare var. Kıyas.
Tablonun ilk haliyle...
Son halini yan yana koymalı.