Kaybolan

Hans Ulrich Treichel

Polonya göçmeni bir Alman ailesi, İkinci Dünya Savaşı sonunda, savaş sırasında kaybettikleri çocuklarını aramaktadır. Anne kendini tamamen bu işe adar...
Baba ise, bir yandan çocuğunu ararken, diğer yandan "Prusya terbiyesi"ne uygun olarak işine vermiştir kendini. Aile, yılmadan kimsesiz çocuklar için kurulmuş bürokrasi çarkıyla boğuşarak, oğulları olması muhtemel bir çocukla veraset bağları olduğunu kanıtlamaya çalışır. Evin küçük oğlu ise, kayıp ağabeyinin her şeye egemen olan hayaliyle ve bulunması halinde sahip olduklarını onunla paylaşacağı endişesiyle bunalmaktadır. Ve tabii, aile ortamının eğlencesiz, sıkıcı atmosferi altında yaşamaktadır bütün bunları... Anne ve babasının rüyaları, onun kabusudur. Günümüz Alman edebiyatının parlak yazarlarından Hans-Ulrich Treichel bu trajediyi, evin küçük çocuğunun gözünden, kıyıcı bir ironiyle anlatır. Kayıp çocuklarını bulma umudu etrafında örülen bu dramatik hikaye, bir yandan taşralı muhafazakar aile hayatının boğuculuğuna, diğer yandan -Nazi geçmişi de çağrıştıran- veraset ve beden yapısı "ölçümleriyle" cebelleşerek çıldırtıcı muğlaklıkta ihtimal değerlendirmeleri üreten bürokrasi duvarına çarptığında zalimce komikleşiyor - ve bir lakonizm şaheseri çıkıyor ortaya.