Kör Yokuş

Ali Alkış

uçurum kıyılarında bir çiçeğin

dert türküsüydüm

bir yanı ağlamaklı

ateşe verdim

geçmişin acılarını

satır aralarında

tan yeri

tek tek söndürdüğünde bütün ışıklarını

iki kolu yana düşmüş körpe gülüşler

bakışlarımdaki hüzne serdiler

yüzlerindeki acıyı

kaybolup gittim

kendi gölgemin içinde

ardı arkası kesilecek gibi değil

hâlâ yağmur kuşları ölüyor içimde

(Tanıtım Bülteninden)