Zamanın Farkında

Şule Gürbüz

“Hayatı anlayamamak kadınları anlayamadığını söyleyen adamınsözü kadar perişan bir ifade gelir bana. Be nabekâr, kadını anlayıp dane yapacaksın, yapacağın değişecek mi? Peki hayatı ne yapacaktım?Onu anlayayım diye psikanaliz mi öğrenecektim, Jung'ları, Laing'leriokuyup şizofreni yolculuklarına mı çıkacaktım, şeyhleri ayrı, doktorlarıayrı mı etekleyecektim, kendimle ilgili hem de bu dünyama ait birsöz söyleyecekler diye kulak mı kabartacaktım? Söz doğru olsa zatenkaçardım, yalan olsa bayılır tekrarını duyayım diye yapışırdım dabunun neye faydası olurdu? Zavallı Reich gibi dolaplar yapıp içine migirseydim, o pos bıyıklı filozof gibi coşkunluk seline mi kapılsaydım,ikinci benlik, birinci benlik öndeki, arkadaki, birincinin sesi, ikincininayak sesi diye huzursuzluk ve yetersizlikten tuhaf ama kibirli birdünya mı inşa etseydim, kibrimin nedenini anlatacağım diye canımmı çıksaydı, birinin ruhu az öteye kıpırdayabilsin diye elli sene gırnatamı çalsaydım, zaten öbür dünyada göreceğim cini, mekiri, meleğigöreceğim diye gece üçlerde kalkıp namaza mı dursaydım, avizelersallanıyor, başım secdeden bir saatten evvel doğrulamıyor diye sonrakime anlatsaydım, arabayla on iki saatlik yolu kendimden geçerek ikisaatte almış olsam bile varacağım yere on saat evvelden gelip de neyapsaydım?”