Bez Bebekler de Üşür

Tahsin Özmen

Aşıksa kar.. Eriyeceğini bile bile nasıl da mutlu düşer yere
semazenler gibi döne döne aşk en az bir köpek kadar sadakat ister aşk güneşi içmektir aşkın ana dili yoktur bazen sevgi yeşerir acıda bazılarının şansı hep ağlar bir kalemin kabzası
bir silahın kabzasından daha değerlidir bütün çocuklar cennetteki ırmaklar kadar duru doğar darağacından korkmayacak yürek ister insan sevmek düşler hiç büyümez hep çocuk kalır düşünmek yaşamın pasını silmektir en acıtıcı kırbaç
insanın kendi vicdanıdır en güzel... Çiçeklerin nefesi kokar hayat:
korsanca yaşamak için değil insanca yaşamak içindir her dost yüz, güneşe açılan bir penceredir her insan bedeninde mültecidir her yürek bir ülkedir ihanetin yüreği yoktur insana en yakın düşman kendisidir nasıl da serinler güneş ışığı suya değince sevgiyle doyurulmayan, sevgiyle yoğurulmayan
bir Dünya'da barış ağacı yeşermez yaşam ekran sıcağına değil insan sıcağına muhtaçtır yoksulun gölgesi bile yoktur. (Tanıtım Bülteninden)