Abis

Aslı Tohumcu

“Birazdan yazacaklarımı hiç yazmamayı dilerdim, sizin de, elbetkendinizce ve benimkinden çok farklı nedenlerle, aynı şeyidileyeceğinizden kuşkum yok. Yazmamayı dilerdim; çünkü karşınızageçip anlatmak, yazmaktan ve bu mektubu okurken içine düşeceğinizhalleri hayal etmekten eminim kat kat keyifli olurdu.”Her yerde cinayetler… Eli kalemli küçük katil kadınlar… İntihareden sahiplerinin ardından vızıklayan kediler… Masalarda bırakılanölü kafalar… Kan sıçramış mektuplar… Gaipten kayıp ilanları, tanıkifade tutanakları… Annesini doğrayan, karısını vuran Allah'ın belasıpis herifler… Çocuğunun göğsüne meyve bıçağı saplayan manyakebeveynler… Gerizekâ'lı konuşmalar… İflah olmaz fortçular…Aslı Tohumcu, zeki, öfkeli ve birazcık da edepsiz… Sterillikten itinaylakaçınıyor, kirlenmekse kirlenmek diyor. Kalemini toplumun siniruçlarında gezdiriyor, rahatsız ediyor, acıtıyor.Abis, acıkomik öykülerin, bir cinnetle her şeyi çözenlerin kitabı…Memlekette her gün görüp duymaya alıştığımız garabetin anlatıldığı,bol hicivli bir alacakaranlık kuşağı…“Bu ülkede, nasılsa çok yakında bir gün hepimiz korkudan ölücez.”