Satranç

Stefan Zweig

“Bir oyun daha?” diye sordu.

“Tabii ki” diye yanıtladı Dr. B hoşuma gitmeyen bir heyecanla ve ona sadece bir oyun oynama niyetini hatırlatmadan önce vahşi bir telaşla oturmuş taşları dizmeye başlamıştı. O kadar seri şekilde yapmaya çalışıyordu ki bir piyon iki kez parmaklarının arasından kaçıp yere düştü; doğal olmayan heyecanından hissettiğim acı dolu huzursuzluk şimdi bir korkuya dönüşmüştü. Çünkü biraz önce sakin ve sessiz adamı, hezeyan dolu bir hal sarmıştı; ağzının etrafında olan tik daha seri halde olmaya başlamıştı ve vücudu sanki aniden ateşi çıkmış gibi titriyordu.