Ruhu Kırık Adam

Emirhan Körhan

Bir kitapta karşılaştım sana.
Çizdim adının üstünü,
Düşünmedim bir zerre bile.
Bir yolda gördüm seni,
Parke taşları kırık döküktü, ruhum gibi.
Sokak lambaları mahzun yanar halde,
Dudakların ıslak ıslaktı.
Gözlerinde yanan ateşe rağmen,
Üşüyordu bedenin,
Ve düşüyordu her saniye aklımdan.