Gecenin Konukları

Richard Matheson

İleriye bir göz atınca kalbi duracak gibi oldu:
Hepsi, evinin önünde bekleşiyorlardı!... Dehşet dolu bir inilti boğazında düğümlendi. Ölmek istemiyordu, ölümü düşünmüş, hatta özlediği zamanlar bile olmuştu ama böylesini değil!.. Onlar, motorun sesini duyunca, soluk suratlarını kendisine doğru çevirdiler. Bir kısmı garajın açık kalan kapısına seyirtti. Öbürleri, kamyonete doğru koşup çevreye dağılarak yolu kapladılar. Değil durmak, yavaşlamak bile delilik olurdu. Gaza bastı... Kamyonet hızla üzerlerine giderek üçünü ezip geçti; kamyonetin karoseri, onlara çarpmanın şiddetiyle sarsıldı, soluk sarı suratları camın önünde, kapının yakınlarında görünüp kayboldu. Çığlıkları, kanını donduruyordu sanki. Dikiz aynasından birkaçının ardısıra koşuştuklarını gördü...
(Arka Kapak)