Çekme Ulan Şerefsiz

Önder Şuşoğlu

Omuzda fotoğraf makinesi, elde telsiz devam eden yürüyüş, şefin anonsu ile bozulur: "Polisle teröristler arasında çatışma çıktı. Yaralılar Çapa Tıp Fakültesi Acil Servisi'ne götürülüyor. Hemen oraya git. Aman resim atlamayalım." Kelle koltukta, haber arabasıyla adeta uçan muhabir, gazetecilik deyimiyle "işin üzerine" düşer. Hani saniyeler önemlidir dedik ya, işte onu ispatlar nitelikte. Polisler arasında ilerleyen sedye, yaralı taşımaktadır. Kahramanımız atlanmaması gereken enstantaneyi görür görmez sedyeye yaklaşır ve deklanşörüne asılır. Ne de olsa, saniye hesabıyla yetiştiği görüntüyü yine saniye hesabıyla kaçırırsa asla telafi edemeyecektir. Sıcak olayda tekrar yoktur. Henüz birkaç kez resim çekmiştir ki, beklenmedik bir gelişme olur. Sedyede yatan yaralı can havliyle seslenir:
"Çekme ulan, şerefsiz."

On yıldır çeşitli gazete ve televizyonlarda polis muhabirliği yapan Önder Şuşoğlu, habercilerin heyecanlı dünyasını birbirinden komik o oranda da trajik öykülerle anlatıyor.

Gazeteci-polis-vicdan ve kanun dörtgeninde kesişen yolları aydınlatacak bir flaş patlatıyor.

Tümü yaşanmış, "komik" olsalar da hayatın gerçek ve "sıcak" anlarından cımbızla çekilmiş öyküler...