Zemheri

Metin Üstündağ

ağzının kenarı yaban otu ve cemre
de da ki ekleri gibi ayrık büzülür âheste
elde ağıt tomarları uzanır
kızarır bozarır hâle intihar olur soluk
laftan anlanır da laf geçmez böyle gecelere
gelir kıyısını yakar ömrünü mimli hayat
bir de bu işlenir uykulu uykulu varılan
öteki şehirlerin mezarlık nüfuslarına
zaten yabancısındır dünyaya üvey insan
sözlerdeki sesli harfler cezaya kalır
yel eser ugh sanki ibrahim kaypakkaya
izinsiz lüzumsuz kesilir donmuş rüyacıkları
çığ beyaz erozyondur cici beyler
doğunun yanar lavı
kelime oyunu olsun diye değildir efendiler
zemheride oralar 2 + 2 daha dert eder