Fırtınanın Kalbine İn

Melisa Doğu

Ey aşkı değil yaşamaya, konuşmaya mecali kalmamış yaratık; erkek.

Ey emin ellerde olduğunda bunun yeteceğini düşünüp kalbini öteleyen yaratık; kadın.

Ey daha kendi olamamışken yaradana yakınlaştığını zanneden yaratık; insan.

Ey özlü sözleri aşk felsefesi yapmış, Rumi’yi kalbiyle ve ruhuyla çözemeyip laf diye okuyan…

Yan, yan ki dolasın. Dön ki dönüşesin. Teslim ol ki kucaklanasın. Düş ki kalkasın. Düşle ki olasın.

Bir aynanın sırrı kadarsın.

Ne zaman ki kendine değil de gözündeki dünyalara ulaşırsın, sır kapısına bir adım yaklaşırsın.

Nimettir dostlar, yanındadır. Sen onlara izin ver, güzel kalplerini açtır.

Yolları görmeni sağlayan o dostlardır. Lakin unutma, “ÖZ” yalnızca sendedir.

Düşünsel oyunlar kalbine nifak sokacaktır. Yollar engebeli, yollar çetrefilli…

Anahtar kalbinde, inanırsan ruhun özünden tüm haritayı çıkaracaktır.

Oku, düşün, düşle.

Kalp sesin en güçlü duandır.