Üvey İkiz

Mehmet Can Doğan

sana her geldiğinde ölüm hissiylekurumuş ve ağacından ayrılmış bir yaprak gibi geri veriyorsun hayata benisaçlarımdan ve gözlerimden öperekayrılığın oğulusun sen ağacın toprakta gördüğüsünseni ben ufalayamamseni ben dağıtamam ben sana dağıtamamben sana hiç kıyamamseni toprak çürütsünağacın toprakta gördüğüysembilirim dal ile toprak arasını da