Madam Bovary

Gustave Flaubert

“Emma ayrıca bir intikam tatmini de yaşıyordu.Yeterince acı çekmemiş miydi? Artık zafer onundu vebunca zamandır içinde tuttuğu aşk, mutluluk verenfokurtularla kaynayarak dışarı taşıyordu. Pişmanlık,endişe, tedirginlik hissetmeden tadını çıkarıyordu bu
durumun. (...)Madam Bovary, hiç o dönemde olduğu kadar güzelolmamıştı. Sevinçten, coşkudan, başarıdan doğanmizaçla koşulların ahenginden başka bir şey olmayan otarifsiz güzelliğe sahipti. Aşırı arzuları, acıları, hazdeneyimi ve her daim genç olan hayalleri, gübrenin,yağmurun, rüzgârların ve güneşin çiçeklere yaptığı gibigün be gün geliştirmişti onu ve nihayet doğasınıniçerdiği ne varsa açılıp gözler önüne seriliyordu. Gözkapakları, göz bebeklerinin içinde kaybolduğu uzun aşkbakışları için gerekli biçime kavuşmuş gibi
görünüyordu. Derin bir nefes ince burun deliklerinihavalandırıyor ve ışıkta dolgun dudaklarının çok inceayva tüylerle gölgelendiği görülen köşesinikaldırıyordu. Burma saçakları andıran saçlarınıensesinin üzerine, baştan çıkmış yetenekli bir sanatçıkondurmuştu sanki.”İlk yayımlanışında müstehcenlikten yargılananMadam Bovary, Flaubert'in bu önemli başyapıtı, hakettiği yerde... “Oğlak Klasikleri” arasında.