Korku Yokuş Aşağıydı

Anıl Mert Özsoy

Herkesinbildiği,birbirindensakladığı hikâyeler…

İçime, tam da göğsümün ortasına bir efkâr geldi çöktü. Çünkü insan delirmeye yalnız kaldığı anlarda başlıyor. Eline tütün sarısıçöktüğünde maziye tutunmakistiyor. Yalnızlıktan ciğeri solduğunda hatırlıyor ilk aşkını, seviştiği ilk kadını. Annesine babasına yakışmayan bir adam olduğunu hatırlatıyor kendine.Bir de türkü tutturuyor, yarıfısıldar yarı bağırır söylüyor.

Balkondan değil, camdan, damdan değil,tüm metaforları ve çağrıştırdıklarıyla“kendinden” atlamak isteyen karakterleri konu alıyor Korku Yokuş Aşağıydı…

Bu karakterlere zaman, olay, mekân yardımve yataklık ediyor.