Aşka Bahar Yetmez

Hüseyin Yurttaş

o ırmak kiminle konuşur
eski sevdaların yatağında
uyurken büyük uykusunu
kim dağıtır bulutlarını
kim siler gözlerinin pusunu
can usuldan akan o sudur
bulur bir gün okyanusunu
aşka bahar yetmez
gecikmiş yolcular adına
yana yana geliyorum
tut elimden çek beni
içimin kuytularında
açan o çiçek
o çiçek, öldürecek beni
son bir yağmur yağsa da
baharımız uzasa da
güz yelleri kavurur
tomurcukları
aşka bahar yetmez