Pinhan

Elif Şafak

Döndü halka döndü olanca hızıyla toprak ki siyah bir halka idi ve geceye saklanırdı bazen tuttu su ile karıştı su ki sarı bir halka idi rengiyle dalaşırdı bazen tuttu toprağı kucakladı eğildim suya baktım suda kendimi gördüm kendimi sen sandım sarılmak için atıldım köprüye hıncım yalan imiş onu yıkarken suya karışan ben oldum

Bir de baktım ki ben ben değilim artık sûretim başka bir sûret ismim bir başkasının ismi gönlüm ne yöne akar ben ne yöne verdiğin emaneti yitirdim yollarda hata ettim kusur ettim affola...