Düşünüyorum, Öyleyse Oynarım

Andrea Pirlo, Alessandro Alciato

Milanlıların “Metronom”; Juventusluların “Mozart” ve “Profesör”; millî takım arkadaşlarının “Mimar”; ülkemizdeki futbol severlerin “Başbakan” ve tüm dünyanın “Maestro” dediği Pirlo, bu kitaba şanına yakışır bir isim bulmuş: “Düşünüyorum Öyleyse Oynarım”.

Fatih Terim'den Lucescu'ya, bahis ve doping skandallarından Calciopoli'ye, tribün teröründen ırkçılığa, ünlü futbolcuların totemlerinden kamplarda yaptığı muzipliklere (her ne kadar anneler çocuklarına, “Pirlo'yu örnek alın, o aklı başında biri,” dese de kitabı okuduktan sonra bunu bir de Gattuso'ya sormak isteyeceksiniz), sonrasında futbolu bırakmayı dahi düşündüğü, İstanbul'da Liverpool'a karşı oynadıkları Şampiyonlar Ligi finalinden forma üzerinde pazarlık yapmayı vatana ihanetle bir tuttuğu millî takım kariyerine kadar hem profesyonel hem de özel hayatı hakkında bazen neşeli bazen kederli ama her zaman içten hikâyeler anlatıyor Pirlo. Ve bu hikâyelerde Berlusconi, Balotelli, Conte, Guardiola, Gattuso, Nesta, Del Piero ve en az onlar kadar bilinen birçok başka isim de boy gösteriyor.

“Babam da 21'inde doğmuştu. Aynı zamanda Serie A'da ilk maçıma çıktığım ve evlendiğim gün de ayın 21'i. Bu sayı bana şans getiriyor, o yüzden bu kitap yirminci bölümde bitmeli. Bence farklı hikâyeler ve deneyimlerle doldurulmayı bekleyen boş sayfalardan oluşan bir kitap daha var.”

“Futbol burada bir savaştan ziyade sanat ve felsefedir.”

London Times