Gözlerini Unutursam Kalbim Kurusun

Aydın Bayram

Yalnızlıklar denizinde küçücük bir çakıltaşıydım...
Rüzgârla kabaran dalgalarla oradan oraya sürüklenen...
Ya sen!...
Kayalara kök salmaya çalışan küçücük bir yosundun...
Hırçın dalgaların her vuruşuyla kolların kanatların kırıldı...
Birbirimize söz vermedik mi?...
Ellerimiz hiç ayrılmayacak diye!...
Yıldızları seyrederken yemin etmedik mi?
Gözlerimiz, başka kimseleri görmeyecek diye!
Bak, şimdi aramıza yollar, aylar, yıllar girdi...
Seni bir kez daha görebilmek için nelerden vazgeçmezdim!...
Güneşin sıcağından, baharın çiçeklerinden, yağmurun damlalarından...
Ya sen!...
Beni bulmak için dikenli yollarda yalınayak dolaşır mıydın?...
Ortadan ikiye yırtılmış fotoğrafı birleştirmek için karanlıkları yırtar mıydın?
O kadar çok merak ediyorum ki...
“Hayat bize bir şans daha verecek mi?” diye...
Kader ikimizi nerede ve nasıl buluşturacak?...
Hangimiz melek, hangimiz şeytan olacak?...