Çakıl Taşlarından Şiirler

Atilla Pavletiç

Seyrine kanıp da tutsak kaldığım,
Bir garip şehir ve onlarca kadın.
Gün doğumundan batımına; yıldım.
Bu hengamede havlu atmam yakın.

Malum keşmekeşten çok uzakta,
Yalnız kalsam bir ıssız gece vakti.
Hayallere zemin, deniz kıyısında,
Kursam bir garip şair cumhuriyeti,
Ketum çakıl taşları ile dolup taşsa,
Onlar olsa yegâne sessiz sakinleri...

(Tanıtım Bülteninden)