Tuareg

Alberto Vâzquez - Figueroa

Modern Çağlar başlamadan çok önceleri vardı onlar: yeryüzündeki ' silinmiş- silinememiş' bir çok halk gibi... Kendilerine sorulmadan ama kendilerini ilgilendiren her değişikliği yok saydılar. Zorbalık karşısında göze aldıkları ölüm, ölümsüzlükleri oldu. Kâdim âhlaklarına tavizsiz bağlı kaldılar. Modern toplumun özgürlükçü etikleri onların içinde olan şeylerdi üzerine pek düşünmedikleri. 'Evet' leri gibi 'Hayır' ları da hep kişiseldi. Çölün Büyük Boşluğunu dolduran Özgür Yolculardı Tuareg'ler.

Bu kitap son Tuareg, Gazal Sayah'ın kitabıdır. Kitabın büyük başarısı Gazal Sayah'ı Evren'i ile birlikte verebilmesidir. İnsan değişmek için okur, bu kitabı mutlaka okuyun.

-Ben haydut değilim,dedi Gazal Sayah.
Teğmen, onu yatıştırmak ister gibi gülümsedi.
-Yalnızca bir şakaydı...
-Şakalar, akşamları ateş başında, dostlar arasında iyi olur.-Durakladı,-Şimdi sana bir şey söyleyeceğim: benim peşimi bırak, çünkü seni bir daha görürsem öldürürüm.
-Emir alırsam, peşine düşmek zorunda kalırım-diye uyardı onu teğmen.
Tuareg, eski herba'sını boşaltıp temiz suyla çalkalama işini yarıda keserek, kulaklarına inanamaz bir tavırla başını salladı:
-Sana verdikleri emirlere bağımlı olarak nasıl yaşayabiliyorsun?-diye sordu.-Hep başkalarının iradelerine bağımlı olarak nasıl kendini bir insan gibi ve özgür hissedebiliyorsun? Eğer sana ''Bir suçsuzun peşine düş'' derlerse, peşine düşüyorsun. Eğer sana ''Yüzbaşı gibi bir kâtili rahat bırak'' derlerse onu rahat bırakıyorsun. Bunu anlamıyorum!
-Hayat, burada, çölde göründüğü kadar basit değil.
-Öyleyse o hayatı çöle getirmeyin. Burada iyi de, kötü de, haklı da, haksız da bellidir.
(Tanıtım Bülteninden)